بررسی سرولوژیک توکسوپلاسموزیس در معلولین ذهنی مراکز توانبخشی استان مازندران سال ۱۳۸۱

سابقه و هدف: بررسی های سرولوژیک نشان می دهد که آلودگی به توکسوپلاسما در تمام دنیا وجود دارد. توکسوپلاسموزیس بیماری مشترک انسان و دام بوده که انسان از طریق مختلف به آن آلوده می شود. تماس با حیوان آلوده، مصرف مواد و غذایی آلوده و انتقال از مادر به جنین از مهم ترین راه های انتقال می باشد. به دلیل تنوع راه های آلودگی، میزان آلودگی در گروه های اجتماعی و شغلی، متفاوت می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان آلودگی به توکسوپلاسموز در معلولین ذهنی مراکز توانبخشی مازندران صورت گرفت.مواد و روش ها: برای تعیین میزان آلودگی در جمعیت معلولین ذهنی تحت پوشش بهزیستی استان مازندران در یک مطالعه توصیفی و مقطعی از مجموع 650 نفر معلول نگهداری شده در ده مرکز شبانه روزی تحت پوشش مراکز بهزیستی استان مازندران، 336 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از نمونه ها 5 سی سی خون تهیه شد. سرم آن ها جدا گردید و رقت تهیه شد. با استفاده از روش ایمنوفلوئورسانس غیرمستقیم، وجود یا عدم وجود آنتی بادی در آن تعیین گردید. از سرم هایی که مثبت بودند، رقت های 100/1، 200/1، 400/1، 800/1 و 1600/1 تهیه گردید و مجددا با روش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم مورد آزمایش قرار گرفت و تیتر مثبت آن تعیین گردید و شیوع در نمونه و فاصله اطمینان آن بر آورد گردید. یافته ها: 161 نفر از افراد مورد مطالعه، پسر و 175 نفر دختر بودند. این بررسی نشان داد که میزان آلودگی (وجود آنتی بادی در سرم) در مجموع 77.4 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد [81.9-72.9 درصد]، آلودگی پسران 73.3 درصد با اطمینان 95 درصد [78.4-68.2 درصد] و آلودگی دختران 81.1 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد 72.0-88.2] درصد] بود که از نظر آماری(p<0.1) . این اختلاف معنی دار نبود. اختلافی بین میزان آلودگی در مراکز مختلف وجود نداشت.استنتاج: میزان آلودگی در معلولین ذهنی مراکز توانبخشی مازندران، 77.4 درصد می باشد که با توجه به مطالعات قبلی با افراد معمولی اختلافی ندارد. بنابراین توکسوپلاسموزیس به عنوان مشکل خاص در مراکز توانبخشی مورد نظر نمی باشد.